Olsanda bir olmasan da,
Tohumlar saçılırken bağrı yanık toprağa,
Ayaz gibi çöktü bakışların şehrime,
Kurudu herşeyim, ne tohum kaldı ne yurdum.
Tükendi bitti tüm umudum.
Olsanda bir olmasan da.
Sağanaklar vururken kaldırımları,
Yıldızlar birer birer düşerken hatıralarıma,
Yüreğim mülteci şimdi arafta.
Olsanda bir olmasan da.
Sen sırılsıklam bir eylül akşamı,
Ben soğuk bir meydan sabahı,
Bekliyorum gecikmeyen şu sonsuz vuslatı,
Gelsende bir gelmesen de.
Canım yanar, bir de yüreğim kanar,
Yine de aklım düşlerde hep seni arar,
Yanlızlığım beni birkez daha sarar,
Gelsende bir gelmesen de.
Sonu yok bu çıkmazların,
Bitmez tükenmez mi şu yorgun bakışların,
Omuzlarına düşmüş kumral saçların,
Sırtından da düşmez yükü dünyaların,
Sevsende bir sevmesen de.
Aşkın biter, yüreğimde hatıran kalır.
Kokun gider, ruhumda izin kalır,
Yüzün silinir, aklımda silüetin kalır,
Sen gidersin, geride sevdan kalır,
Gitsende bir gitmesen de.
Bende gidiyorum bu şehirden,
heybem mahrum dünyalar kadar sevgiden,
olmadı, olamadı! Bir umuttu; tüm bu kelimelerden.
Artık bende gidiyorum bu şehirden…